Goed. Moeders en ik bestelden een brochure van YMCA om er een blik in te werpen. Uit welke kampen ik allemaal kon kiezen kan ik me niet meer herinneren. Wel weet ik dat ik met volle overgave voor die in de Ardennen ging. Ik kon het gelijk al vinden met een paar meiden en jongens en we zetten ’s nachts de boel op stelten in kamp Suriname. Maar ook de leiding kon er wat van. Ik weet nog goed dat we een keer om vijf uur ’s ochtends wakker werden gefloten. Zo’n moeilijk harde fluit letterlijk op een halve meter afstand naast je oor. Ik vond het wel iets hebben.

Het jaar daarop ging ik op survivalkamp. Mijn moeder vroeg of ik wilde laten weten hoe ranzig de douches en toiletten waren. Prima. Onderweg op de boot hoorde ik een begeleider zeggen dat er geen douches en toiletten waren. Ik dacht dat ze een grapje maakte. Maar toen het land in zicht raakte, besefte ik  me langzaam dat dit geen grap was. Het was een groot leeg veld. Het was survivelen. De drie jaren daarop ben ik weer naar hetzelfde kamp geweest. Dat niet douchen voor een week was niet zo’n ramp en de droppings met een roeiboot op water waren best wel gaaf. Het eerste jaar deden we er letterlijk zeven uur over om weer terug te komen op het terrein. Hmm, terwijl ik dit schrijf, besef ik me dat zeven uur roeien best wel lang is. Maar kon ons het schelen. Wij waren op avontuur in het holste van de nacht en aan het eind van de rit stond ons een beker warme chocolademelk te wachten. Uiteraard mochten we de volgende dag lekker uitslapen.

Het waren mooie zomers die ik maakte bij YMCA. Van bonte avonden tot stiekem in de nacht op pad gaan. Het was een tijd van kanoën, windsurfen, brandnetelbitterballen en verlegen schuifelen met de jongen van de andere tent. Misschien… misschien ga ik nog wel eens een keertje. Maar dan als begeleidster. Lekker die koters wakkerfluiten op een verschrikkelijk tijdstip. It was truly fun to stay at the YMCA.

Hieronder een aantal foto’s die ik onlangs tegenkwam.

1) Jonge schapenbek. Ik zal hier veertien geweest zijn.
2) Avondmaal wordt bereid in de keuken van de boot.
3) Je moet even een paar brandnetelstruiken doorheen, maar dan krijg je wel dit uitzicht.
4) Dit was mijn douche voor een gehele week. Springen-inzepen-springen-klaar.

Door: Naomi Felesita
http://whilehavingrum.wordpress.com/

Ook jouw ervaring hier? Dat kan! Of het nou een lang of kort verhaal is, mail het naar info@rotsmedia.nl of stuur het via het contactformulier op!